θαλασσοκτονώ

θαλασσοκτονῶ, -έω (Μ)

σκοτώνω στη θάλασσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θάλασσο-* + -κτονώ (< -κτόνος < κτείνω), πρβλ. αυτο-κτονώ, λιμο-κτονώ].